Het is in de winter van het jaar 1473, niet ver buiten de Koorndijk (gemeente Goudswaard). Aan de voet van een kronkelend dijkje wonen Vogelaar Peer van Goethe, zijn vrouw Minneke en hun dochtertje Swaantje. Het leven is rustig aan de dijk. Aan de ene kant stroomt traag het water van "Het Sandee". Als het vriest maken de mensen daar een dankbaar gebruik van om te schaatsen. Aan de andere kant liggen de groene landerijen van Graaf Nicolaas van Putten. Golvend graan siert de velden in de zomermaanden. Hier groeit de heerlijke rogge zodat er voor het hele jaar voldoende roggebrood te eten is. Goudswaard, die naam kon wel gekozen zijn omdat dit Goud Waard is. Vogelaar Peer verdient zijn geld met het vangen van vogels. De gevangen vogels verkoopt hij aan gegoede burgers. Gebraden gevogelte is immers een lekkernij. En het aller gelukkigst is Peer en zijn vrouw met hun kleine meisje Swaantje. Het is geen gemakkelijke gang die Vogelaar Peer dagelijks moet maken. De weg bestaat uit een smalle strook land tussen even smalle sloten. Een lang uitgestrekte moddergang, die geen water meer verzwelgen kan. Een reep klei, door de paardenhoeven en karrenwielen gekneed. Zo gaat Vogelaar Peer zijn gang. Hij maakt zich daar geen zorgen om. Hij denkt er ook niet aan wie later onder de Koorndijk nog eens zal wonen. Nu wonen er nog niet zoveel mensen. Sinds het gors Gouwaerd bedijkt is, is er na 1440 een klein dorpje ontstaan. De mensen wonen nu iets gemeenschappelijker bij elkaar.
Het is bijna tweehonderd jaar later, in het jaar 1622, dan woont er onder de Koorndijk een Corneille Waelboer. Waar hij eigenlijk vandaan komt weet niemand op het dorp. Zelf praat hij daar niet over. In de dagelijkse omgang heet hij Kees Waelboer. Hij spreekt geen Hoekse Waards dialect. En volgens enkele mensen die het kunnen weten lijkt zijn spreektaal iets op de Franse taal. Maar wie weet daar het juiste van ?
Hij heeft dan ook al snel de bijnaam van Kees de Fransman. De naam van zijn vrouw is geheel onbekend gebleven. Zij wordt over het algemeen genoemd de vrouw van Kees de Fransman. Ja, zo gaat dat onder de Koorndijk.
Dit prachtige stukje proza staat in mijn genealogie programma, hoe ik er aan ben gekomen dat weet ik niet. Waarschijnlijk heb ik dit van het internet gehaald en ben degene die dit geschreven hebt dankbaar omdat het gaat over een voorouder van mijn kleinzonen Alex en Koen , die beiden 12 x achterkleinzonen zijn van deze Kees de Fransman.
1 opmerking:
wat een leuk verhaaltje, het zou leuk zijn als je wist waar hij werkelijk vandaan kwam, kan net zo goed Friesland zijn als Frankrijk, wisten de mensen vroeger veel van wat er buiten hun buurtschap lag.
Een reactie posten