Door een mailtje attent gemaakt op iets wat ik nog niet wist over de familie Harte. Deze mevrouw had nl. wat servies goed gekocht met daarop een merkje , j.j.harte amsterdam, rotterdam utrecht.
Ben toen maar eens gaan zoeken op het internet, en ja ook daarover is dus wel iets te vinden.
In mijn bestand had ik wel iets staan over een debiteurenboek van een winkel uit Utrecht van de familie Harte Maar had daar nog nooit iets verder meegedaan. Wat blijkt nu. Dat ik het debiteurenboek bij de verkeerde J.J. Harte had staan. Dat is dus het eerste wat ik veranderd hebt.
Maar ja, nu was het zoeken bij wie het dan wel moest staan, want de naam Johannes Jacob is in deze genealogie wel gemeengoed. Maar erg moeilijk was het niet want er waren nog 3 zonen , die onder de firma naam J.J.Harte alle drie een winkel hadden in glas en aardewerk. En ze grossierde ook alle drie ,Joseph Maria Petrus Harte (geboren in 1855) had de winkel in Utrecht , op de Oude Gracht G 19, Wilhelmus Petrus Antonius (geboren in 1859)had zijn winkel (1915) in Rotterdam op de Hoogstraat252, , hij woonde op de Heemraadsingel 196, was tevens Kerkmeester van 1904-1929 van de St. Elisabeth Parochie te Rotterdam,en Petrus Johannes Antonius, (geboren in 1856) had zijn winkel in de Kalverstraat 168 in Amsterdam en woonde in de Vondelstraat aldaar.
Hun vader Joannes Jacob Harte ( deze keer zonder h) geboren in Kralingen op 14 mei 1823 en overleden in Utrecht op 5 augustus 1869 had in 1848 een winkel in glas en aardewerk op de Oude Gracht 150 te Utrecht. Hij grossierde en verkocht daar glas en aardewerk. Na zijn overlijden heeft zijn weduwe de winkel gerund. Waarschijnlijk heeft ze dat gedaan met de hulp van haar zonen, want één van hen neemt de winkel over.
Wat ik er van begrijp is dat de Firma J.J. Harte , zij waren zelfs hofleverancier, opdrachten verstrekte aan aardewerk fabrieken om serviesgoed te maken en daar werd dan gebruik gemaakt van een zg. winkelmerk. Elk stuk servies goed werd voorzien van het merkje van deze firma. Opdrachten waren o.a. een servies voor de motorboot ONDINE (een stuk servies, een bord te vinden in het Fries Scheepvaart Museum), Serviesgoed voor het hoogheemraadschap van Voorne, (Cultuurbezit van het waterschap De Brielse Dijkring)
Weer een stukje familiegeschiedenis erbij, zo wordt het straks (ooit) een leuk leesbaar boekje. En juist die verhalen over de familie vind ik zo geweldig omdat je zo een beetje meer kijk krijgt over hoe de familie en de familiebanden in elkaar steken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten